Senior w szpitalu – jak go przygotować?

Dlaczego się tego boimy?

Skrajne emocje upatrują się przede wszystkim w naszych przyzwyczajeniach i ugruntowanych automatyzmach, które zsumują się na rytm każdego, naszego dnia.

Tak budowane nawyki mają czynnik adaptacyjny i ewolucyjny, odciążając przy tym nasz układ poznawczy, zapewniając nam komfort i dając poczucie stabilności. Im bardziej ingerujemy w ten rytm, tym bardziej rośnie nasze poczucie zagrożenia. Burzenie tego co znamy na poczet czegoś nowego jest trudne, zwłaszcza w sytuacji zagrożenia i niepewności (np. przed operacją czy zabiegiem).

Badania udowodniają, że samodzielność jest jedną z kluczowych wartości, która determinuje udaną starość. Pod mianem samodzielności rozumie się niezależne funkcjonowanie, które nie jest uzależnione od decyzji z zewnątrz. Zachwianie tej samodzielności stwarza poczucie utraty kontroli, a zderzenie z nową rzeczowością i przyjęcie nowej formy pomocy kładzie płachtę na cennej niezależności.

Trzecim aspektem są stereotypy, które – mówiąc wprost i bez zbędnej finezji - nie przedstawiają szpitali w jasnym świetle. Historie o niedopatrzeniach, złym żywieniu, nieszczęśliwych wypadkach dają poczucie niepewności, strachu, stresu i utraty kontroli. Mieszanka tych trudnych emocji przyprawiona jest upływającym czasem, zmianami fizjologicznymi i rozłąką z najbliższymi. W konsekwencji więc stoimy przed istotnym pytaniem – pójść do szpitala, czy nie?

W odpowiedzeniu na to pytanie pomóc możemy my – opiekunowie i najbliżsi. To na naszych barkach położony jest obowiązek wsparcia, szacunku i zapewniania komfortu podczas tych zmian. Mówiąc wprost: wcześniejsze rozmowy i plan działania nie tylko pozwoli zrozumieć decyzję, ale także stworzy przestrzeń do zaakceptowania rzeczywistości.
 

Jak się przygotować?

Kluczem do ułatwienia tej decyzji jest nie tylko rozmowa, ale także mentalne i fizyczne przygotowanie. To Ty – jako opiekun – musisz dopilnować, aby spakować najpotrzebniejsze przybory.

Poniżej stworzyliśmy listę trzech najważniejszych kroków, których realizacja przyczyni się do zmniejszenia stresu u seniora.
 

Rozmawiaj

Pierwszym, najważniejszym krokiem, będącym jednocześnie fundamentem stanowiącym o komforcie psychicznym jest rozmowa. Nie ma tu oczywiście jednego, słusznego schematu, według którego powinniśmy rozmawiać. Dialog to często naturalny proces, dostosowany do potrzeb dwóch stron.

Pamiętaj, żeby porozmawiać z najbliższym w sposób ciepły, szczery, oferując przy tym wsparcie i gotowość do pomocy. Podczas rozmowy zapewnij o swojej obecności, przedstaw jak będzie wyglądała kwestia odwiedzin w szpitalu, opisz swoje doświadczenie z klinikami, pozostaw przestrzeń do zadawania pytań i wyrażania swoich emocji.

Zapytaj bliskiego czego się obawia, dopytaj jakie przedmioty lub elementy są wyjątkowo cenne i które warto spakować. Wcześniej dowiedz się jak wygląda praca szpitali w dobie pandemii COVID-19, aby przedstawić konkretne dane. Nie twórz czarnych scenariuszy, przygotuj rozmówcę do różnych możliwości, uzasadnij, dlaczego w pewnych okolicznościach szpital jest jednym ratunkiem i pomocą. W razie konieczności porozmawiaj o tym kilkukrotnie, podkreślając swoją rolę w całym procesie.
 

Spakuj

Wcześniejsze przygotowanie bagażu minimalizuje stres, a także pozwala skontrolować, czy wszystkie najpotrzebniejsze rzeczy znajdują się w rękach seniora.

Stwórz wcześniej listę najpotrzebniejszych przedmiotów, zapytaj bliskiego co lubi najbardziej, w jakiej piżamie sypia, co będzie mu potrzebne. Pamiętaj, że im mniej zmian i im więcej przedmiotów które zna i lubi, tym bardziej swobodnie będzie czuł się w nowych okolicznościach. Jeśli więc nie wyobraża sobie np. snu bez poduszki od http://pomocedlaseniora.pl/53-poduszki-ortopedyczne - spakuj ją do walizki razem z kosmetykami, ręcznikami, lekami, rozpiską schorzeń i alergiami pokarmowymi. Do torby włóż ulubioną książkę, krzyżówki, prosty telefon komórkowy do codziennego kontaktu, który znajdziesz na www.pomocedlaseniora.pl.

Aby bagaż nie był zbyt ciężki spakuj mniejsze buteleczki i przygotuj stos ubrań na najbliższe, trzy dni. Gdy senior zostanie w szpitalu dłużej – będzie wiedział, że go odwiedzisz w najbliższym czasie, aby np. dostarczyć nowych ubrań.
 

Planuj

Przed konieczną wizytą w szpitalu stwórz ze swoim bliskim alarmowy plan działania. Ustalcie co zrobić, gdy będzie potrzebna nagła pomoc (np. ze względu na niezaplanowaną operację) - przykładowo może być to słowo „klucz” wpisane w SMSie. Warto wcześniej ustalić zakres obowiązków oraz kolejność wykonywania danych kroków. Im więcej konkretów ustalisz wcześniej - tym łatwiej będzie Wam poradzić sobie z nową sytuacją.

Plan stwórzcie wspólnie, aby okazać wsparcie, obopólne zrozumienie oraz aby poznać lęki obu stron. Stwórz bliskiemu przestrzeń do wyrażania swoich potrzeb, do przedstawienia swojej propozycji. Zadaj pytanie o zakres pomocy, na którą liczy oraz przedstaw jasno swoje możliwości, aby uniknąć rozczarowania. Nie naciskaj, nie stawiaj pod ścianą, nie szantażuj emocjonalnie, daj prawo do posiadania i wyrażania własnych emocji.